Aanloop (43)
3 maart 2020, ‘Huilen’ of ‘janken’. Het zijn woorden die ik vaak ben tegengekomen in het gekrakeel tussen milieu- en natuurorganisaties aan de ene kant en de Zandvoortse voorstanders aan de andere kant over de Formule 1. Toepasselijk? Misschien. Als je de tekst ernaast legt, zitten er weer tal van metaforen in met de discussie rondom de Dutch Grand Prix op het Circuit Zandvoort en het gevoel van veel Zandvoorters als het gaat om hun circuit.
Het werkje dateert uit 1985, wat ik als uitgangspunt neem bij deze rubriek in aanloop naar het grote weekend in mei en waar de lokale omroep ZFM Zandvoort ongetwijfeld iets gaat doen. 1985 is niet zo maar gekozen, omdat dit het laatste jaar is geweest dat de Formule 1 te zien en te horen is geweest tussen de Zandvoortse duinen.
Metaforisch gezien is ‘Cry’ van Godley and Creme misschien zeker wel. Het afscheid in 1985 van de Formule 1 lijkt dan echt definitief als Bernie Ecclestone tegen over Mart Smeets met een gezicht op onweer vindt dat de circuit leiding te weinig doet om de Formule 1 te houden. Circuitdirecteur Jim Vermeulen weet dan als hij de helikopter met Ecclestone ziet vertrekken dat het de laatste keer is geweest, omdat Ecclestone niet terugkomt met de papieren om het contract te verlengen.
Het is de pijn die elke Zandvoortse autosportliefhebber voelt en het circuit ziet afglijden. Eerst nog in de volle lengte, om vervolgens te worden ingekort tot een onbeduidend circuit van 2,5 kilometer. Wie goed naar de tekst luistert van het voormalige duo uit 10cc weet dat daar ook de metafoor in zit van de liefde die ineens is afgelopen. Het merendeel van de Zandvoorters huilt en het gemis duurt 35 jaar als die verloren gewaande vriend ineens weer terugkomt.
Jaap Koper
@jaapaltfm
